THE FAMİLY - BELALI TANIK

Günaydın...

Hayırlı Cumalar...

2 hafta önce izlediğim ama fırsat bulup paylaşamadığım filmi paylaşma sırası geldi :)

VAN DONUYOR!

 

Karın yarım metreyi bulduğu bu günlerde Van Akbulak köyünün öğrencilerinin (4-17 yaş) ACIL mont ve kar botuna ihtiyacı var. 

Sultan Öğretmen tarafından toplanan yardımları ulaştırabileceğiniz adres:

Van Muradiye Akbulak Köyü 
Akbulak İlk Öğretim Okulu

İletişim Numarası Sultan Keskin:0 507 455 4582 

Şu anda Sultan öğretmenle konuşuyorum kız ve erkek çocukları için 34-35 -36 -37 -38 -39 numara bot; 11 yaş ile 17 yaş arası kız ve erkek çocuk için kabana acil ihtiyaç vardır.
Lütfen sayfayı güncel tutalım!


NOT :
Bu haberi Evimi Seviyorum bloğundan aldım. Sevgili Colette'ye teşekkür ederim. Blog adını ilave etmeyi unuttuğum için şimdi ilave ettim..

ORHAN KEMAL- ESKİCİ VE OĞULLARI

Pinuccia sayesinde Türk yazarları tanımaya başladım.
Ve sanırım sevmeye başladım.

YOLLARDA HAYAT VARDAN HEDİYELERİM GELDİ

 

Günaydın canlar..

Yollarda Hayat Var bloğunun güzeller güzeli sahibesi Özlem ve sevgili eşi Metin beyin Gaziantep gezisinden aldıkları güzel hediyelerde çoğumuzun gözü kaldı değilmi :)

 

Artık benim kalmıyor çünkü o güze eliklerin hepsi benim oldu.

KİTAP AĞACI İZMİT BULUŞMASI

 

Merhabalar..

Nasıl görünüyoruz bomba gibi...

Beni biliyorsunuz artık :)

Bayağı dombili çıkmışım :(

Kendimden korktum...

Yanımda canım Fulya , Tam karşımda Kübra ve Kübranın yanında Melis.

Birde AYhanımız var. Ama o biraz geç geldiği için bu fotoda yoktu..

#blogfırtınası 22

Eski Mısırda küçük bir kızken babam Ramses ile zaman geçirmeyi çok severdim.

Ama onun hep işleri vardı.

Devlet işleri , hiç bitmezdi.

Sonra seyehatları yada işgal etmesi gereken yerler vardı.

O kadar çok sıkılıyordum ki.

Derslerimiz bittikten sonra bize el işi öğretirlerdi.

Hiç sevmez çok sıkılırdım.

Ben sarayın dışına çıkıp dolaşmak isterdim.

Ama kimse buna izin vermezdi.

Bir süre sonra izin istemeyi bıraktım ve gizlice saraydan çıkmanın yolunu buldum..

Etrafta sessizce dolaşırdım , benim gibi küçük çelimsiz bir kıza kimse dikkat etmiyordu.

Her gün daha çok yer keşfediyor ve saraydan daha uzağa gidiyordum...

Bir gün bir mahalleye girdim.

Bir çok çocuk vardı. Ağlıyorlardı.

"Açız" diyorlardı.

Bir insan nasıl aç olabilir anlayamadım.

Yani ben hiç acıktığım için ağlamıyordum.

Bir sonraki çıkışımda yanımda bir şeyler götürdüm ve çocukların götürdüğüm şeyleri nasıl yediklerini görünce şaşırdım.

Onlarla daha çok zaman geçirmeye başladım .

Onları gördükçe yemek yemek içimden gelmiyordu.

Bir gün mutfağa gittiğimde yemekleri çöpe atıyorlardı.

O zaman neden insanların aç olduğunu anladım.

Ve kalan hayatımı açları doyurmak için harcadım...

 

 

PARMAKSIZ ELDİVEN ANLATIMLI

 

Günaydın.

Yeni bir haftadan merhabalar.

Güzel bir hafta geçirmenizi diliyorum.

Ve uzun zamandır söz verdiğim eldivenin yapılışını size anlatacağım.

Hemen başlayalım...