Sayfalar

21 Ara 2013

#blogfırtınası 21



Sabah uyandığımda içimde anlatamadığım bir mutluluk vardı.
Köpeğimi alarak sahilde yürüyüşe çıkmak istedim.
Evimden sahile inerken ağaçlı bir patikadan geçmem gerekiyor ve ben bu yolu o kadar çok seviyorum ki .
Çocukken en büyük eğlencem arkadaşlarım ile bu patika da saklambaç yada ebelemece oynamaktı.
Çok güzel anılarım var bu yolda.
Yalnız günden güne dikkatimi çeken ve zaman zaman görmemezlikten geldiğim şeyler vardı.
Sanırım artık daha fazla görmemezlikten gelemiyorum.
Eskiden oynadığımız patika da ki ağaçların sayısı azalmıştı.
Her yer çöplük haline gelmişti.
Sevgili pupi bile artık dışarı çıktığında nedense çok zevk almıyordu buralarda yürümekten.
Uyandığımda hissettiğim mutluluk yavaş yavaş yok olmaya başlamıştı.
Sahile doğru yürümeye başladım.  Sabah güneşini yüzümde hissettiğimde yeniden mutlu olacaktım.
Tam sahile adım attım ki bir şeye takıldım.
Neymiş diye baktığımda eski bir ayakkabı, biraz ilerde plastik bir şişe ve daha bir çok şey.
Güneş bile beni mutlu etmeye yetmedi.
Ne oluyordu böyle ?
Ne oluyordu bize ?
Bu dünya ne kadar temizdi ne kadar yaşanası bir yerdi.
Yavaş yavaş ölüyordu ve onun katilleri bizdik.
Üstelik hiç birimizin umurunda da değildi.
Gözlerimizi kapatıp görmezden geliyorduk.
Peki ne olacaktı ?
Birileri buna dur demeliydi.
Çocuklarımıza , torunlarımıza bir çöp dünyası mı bırakacaktık?
Artık hepimizin kendine gelmesi lazım.
 
 
Kusura bakmayın arkadaşlar biraz karamsar bir yazı oldu ama sabah Ney kursuna giderken gördüğüm çöpler artıklar içimi sızlattı :(
yazı da geçen köpek tamamen bir hayal ürünüdür.
Gerçekle yakından uzaktan ilgisi yoktur :)
 

8 yorum:

  1. canım ne güzel yazmışsın gerçekten çok haklısın:(

    YanıtlaSil
  2. bu blog fırtınası iyi oldu. ya geçen günkü öykü gizemliydi, bu da sosyal bilinçli öykümsü. bak ne güzel işteee sadece yemek dikiş değil yazıyosun ki ne güzeeel.
    :)
    evlerimizi temiz tutuyoz herşeyi sokağa atıyoz işte.
    daha onu öğrenemedik.
    :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ay yazıyorum değilmi.
      Her ödevi yapamadım ama çok hoşuma gitti.
      İçimde birikenleri de döktüm :)
      Maallesef :) Sanki kapının önü evden sayılmıyor :(

      Sil
  3. Bence de, bizim kendimize bir çeki düzen vermemiz gerekiyor. Geçen, sivil savunmadan ders verdiler. Deprem sonrası Türkiye ve Japonya'dan görüntüler vardı. Türkiye de sokaklarda çöpler almış başını gitmişti. Tabi bu bizim için: Salgın hastalıkla da -ekstra- bir mücadeledir. Japonya da da aynı durum ama yanlarında çöpler yoktu.
    Benim anlamadığım; insanlar evlerini temiz tutarken neden dışarıyı kirletiyorlar. Uçarak gelmiyoruz. O sokaklardan geçiyoruz. Sokaklardan eve getiriyoruz.
    Ben de çok konuştum di mi?
    Teşekkürler, güzel bir yazı, canım.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok doğru söylüyorsun canım.
      Hİç de çok konuşmadın.
      Bazen sokakta gördüğüm çöpleri toplamaya çalışıyorum ama insanlar bana garip garip bakıyor :(
      Çocukken mahalleden benden küçükleri toplar sonra çöpleri toplardık.
      Ah yara çok derin canım...

      Sil
  4. Ayy ne güzel ney kursuna gitmen, ben de isterdim de vakit yok

    YanıtlaSil
  5. kesinlikle çeki düzen verilmesi gerekiyor da bunun için bilinç lazım o da bazılarında maalesef yokk!

    YanıtlaSil

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...