Merhabalar. Nasılsınız? Son yazılarımı okuyan ve daha önceden beni takip eden arkadaşlar mutlaka önemli bir değişimden yada sınavdan geçtiğimi anlamıştır. Özellikle blok adında ki değişim dikkatinizi çekmiş olabilir. Evet yine 30 yıl kullandığım soyadıma geri döndüm. 15 yıla veda ettim. Çok alışılmıştı ama 5 aydır kullanmaya başlayınca artık zor gelmiyor. Sonuçta her şey bizim için. İnsanoğlu kuş misali. Bir gün var bir gün yok. O yüzden alışamam dediğimiz çok zor gelecek dediğimiz şeylere de alışıyoruz. Yeter ki önünüzdeki yolun sizin için en hayırlısı olduğunu anlayın.
Şimdi artık o süre zarfında kendimde kaybettiğim şeyleri tekrar toplama ve toparlanma süreci. Benim için son yıllar çok yıpratıcı, yorucu, hayal kırıklıkları ile dolu ve hep mutsuz ve öfke doluydu. Bunlar da bana fiziksel ve ruhsal olarak büyük acılar ve yıkımlar olarak geri döndü. Ama önce Rabbime, sonra kendime güveniyorum. Daha önce de çok fazla zarar gördüm ama ayağa kalktım hem de daha güçlü olarak. Önemli olan son zamanlarda ve önümdeki zamanlarda yaşadıklarımdan ders çıkarmam ve aynı hatalara düşmemem.
Şöyle bir durum var, ben kendimi suçlayacak bir durum hiç ama hiç görmüyorum. Elimden geldiğinin fazlasını yaptım, yapmaya çalıştım. İşte benim bütün hatam bu. Ve bu aslında etrafıma baktığım zaman sadece benim değil pek çok kişinin hatası. Ve buradan anlayıp ders çıkarılması gereken konu " ben bir insanım, benim de belli bir kapasitem var. Bunun üstüne çıkmaya çalışmam karşımda ki kim olursa olsun iyilik olarak algılamayacak, sadece benden daha fazlasını istemesine yol açacak ama ona bu fırsatı veren benim. Bu ister eşiniz olsun, ister partneriniz, ister sevgiliniz, ister arkadaşınız , ister çocuğunuz yada ailenizden bambaşka biri. Yaptıkça hep daha fazlası istenecek. Peki siz hep daha fazlasını yapabilecek misiniz"? Yaparım ne var diyenler olacak aranız da. Yapmayın gerek yok. Bu kadar vicdanlı olmanın kimseye yararı yok. Hele size hiç yok.
Neyse bir anda çok coşmadan bitireyim. Yine devam ederiz :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder