Hayırlı Cumalar...
Bugün uzun zamandır paylaşmak istediğim şeyleri paylaşmak istemiştim ama Rahmetli Cihan abla için bir yazı yazmasaydım rahat edemezdim.
Biliyorum ki pek çoğunuzun haberi var.
Cihan'ın Bahçesi blogunun Cihan ablası hakkın rahmetine kavuştu.
Çarşamba günü sosyal medya bu haberle doluydu. Hepimiz şaşırdık. Üzüldük.
Hepimiz onun blogunda dolaşmaktan nasıl da zevk alırdık.
Cihan abla'nın da İzmitli olduğunu öğrendiğim de bir ayrı sevinmiş, sevmiştim onu.
Hatta bu yaz ayarlayabilsem kendisini uygun bir zamanda ziyaret etmeyi bile düşünüyordum.
Paylaştığı güzellikleri yakından görmeyi çok istiyordum.
Yaptığı işlere hayranlıkla bakardık.
Evinin ve bahçesinin her köşesi nasıl da cıvıl cıvıl nasıl da özenliydi.
Doğumdan beri çok uğrayamasam da bazen aklıma sevdiğim kişiler düşer ve ziyaret ederdim. Daha bir kaç gün oluyor cihan ablanın bloguna bakalı.
Biçtiği çantaları bititrip sevdiklerine hediye etmeye uğraşıyordu.
Etamin işi gibi bir battaniyeye başlamıştı güllü, nasıl beğenmiş hatta bitince paylaşmasını istemiştim.
Ne diyebiliriz ki.
Taktiri ilahi.
Cihan ablayı şahsen tanımadım ama oğlu ile Ney kursunda beraberdik. Hatta Cihan abla'nın oğlu olduğunu biraz geç öğrendim.
Oğlu Fatih bey'i daha ilk gördüğümde çok sevmiştim.
Güler yüzlü, pozitif, uyumlu, yardımsever ve daha nice güzel meziyetleri olan biri.
Böyle bir evlat yetiştirmiş bir insanın ne kadar güzel yürekli olabileceğini tahmin edebiliyorum.
İyi ki seni tanımışım Cihan ablacım.
Güzelliklerinle gözlerimizi şenlendirdin.
Yazacak o kadar çok şey var ki ama sanırım daha fazla söze gerek yok.
Nur içinde , huzurla yat Cihan Babacan.
Allah ailene ve sevdiklerine sabır versin.
