BERFİN 6 AYLIK ....

Merhabalar....

Gece saatleri ileri aldık. Bugüne adapte olmak biraz zor olacak ama olsun...

Öncelikle herkesten kocaman bir " MAŞALLAH"

Bugün günlerden "Berfin 6 aylık. "

Evet ya oldu o kadar ...

Tam 6 ay önce 12,35 de Berfin hayata gözünü açmıştı :))

Zaman çok çabuk geçiyor. Laf olsun diye söylemiyorum zaman gerçekten çok çabuk geçiyor.

Nasıl akşam oluyor hiç anlamıyorum.

Açıkcası biraz yoruldum. Sanırım hamilelikteki sıkıntılar sonrasında ki sıkıntılar falan derken o koşturmanın acısı şimdi çıkıyor. 

Kendimi inanılmaz yorgun hissediyorum. 

Deliksiz uyuyamıyorum. Gece en ufak sesinde uyanıyorum hatta ses çıkartmasa bile uyanıyorum. 

Bu alışkanlığı kırmak biraz zaman alacak sanırım :)

Büyüdük yaaaa. 

Bazen hala inanamıyorum. 

Bazen ilk doğduğu fotoğraflara bakıyorum ve inanamıyorum. 

5 ay yazısını daha yeni yazmıştım ama dediğim gibi o kadar yorgun ve yetersiz hissediyorum ki kendimi ne blog ne sosyal medya hiç bir şeye zaman ayıramıyorum. 

Hatta kitap bile okuyamıyorum :(

Neyse bahar geldi ölü toprağını atarız üstümüzden. Neleri atlattım bunumu atlatamayacağım :)

Evet ablaları abileri biz neler yapıyoruz.

Elimizde bir şeyleri daha rahat tutabiliyoruz. 

Dişlerimiz halaaa kaşınıyor. Bekliyoruz ilk incimizi :)

kelime haznemize yeni harfler yeni sesler ekliyoruz.  

1 ay önce DİLEY DİLEY diyorduk. Şimdi BA-BA diye heceliyoruz. Tabi ki baba dediğinin bilincinde değil ama çaktırmayın. 

Banyo yapmaya bayılıyoruz. Havalar daha çok ısındığı için banyo daha sık yaptırıyorum ve en azından daha rahatım. 

Soyunmayı çok seviyoruz. 

Allahtan önümüz yaz havalar iyice ısınsın sadece beziyle dolaşır İnşallah.

Yavaş yavaş yan dönüyor ama tam bir dönüş yok henüz.. 

yemek yerken mama sandalyesi ile yanımıza alıyoruz ki yaklaşık 1 aydır bu şekildeydik. Bizi gözlemleyip ilgisini çeksin diye. 

Gerçekten öyle biz yemek yerken pür dikkat bizi izliyor.

Ek gıdalarımıza başladık yavaş yavaş. 

Daha önce ki bir yarışmadan sevgili Beyaz Sır blogunun düzenlediği çekilişte "O tabak bitecek! mi? " kitabını kazanmıştım. Kitabı her okuduğumda kulaklarını çınlatıyorum. Umarım sen ve Zeynep Eylül iyisinizdir. 

Kİtapta bebeklerin ve çocukların kendi kendine yeme tavsiyeleri ve yararları anlatılıyor. 

Bende o şekilde uygulama yapmaya çalışıyorum. 

Öncelikle demir damlası vermiyorum. Sadece 1,5 ay kadar verdim ve kestim. 2 gündür sabahları aç karnına keçi boynuzu pekmezi veriyorum. 

Şimdilik bir şikayet olmadı.

Devam sütünden yoğurt yapmaya çalışıyorum ama ne hikmetse doğru dürüst tutturamıyorum . 

Onu iyice bir araştırmak lazım. Tabi varsa tavsiyeleriniz dinlemeye hazırım.

Buharda haşlanmış balkabağı veriyorum. Elma ve armut yiyoruz. 

Balkabağını buharda haşlamadan önce kalın bir çubuk şeklinde diliyorum. Elinde tuttuğunda üsten parçası çıksın ve kemirsin diye. 

Uzatıyorum ve kendi alıyor sonra kah mıncıklıyor kah koparıyor. Bir miktar tüketiyoruz. 

Bazen büyük bir parça kopartıyor öğürüyor ama panik yok bu bir refleks müdahale etmiyoruz kendi kendine çıkartıp yutuyor. 

Elma ve armudu da aynı şekilde veriyorum. 

Ek gıda yeni başlandığında doymak için değil tatmak için veriliyor. 

Kitapta aç karnına değil emzirdikten bir süre sonra verilmeli deniliyor. 

O zaman aç olduğu için değil oynamak ve keşfetmek için yemiş oluyor. 

Bunlarda miniş ayaklarımız. 

O ayaklarını yerim ben. 

Bu arada giysilerimiz H&M. 

Abimler almış. Sadece bunlar değil aldıkları ama zamanı gelince hepsi giyilecek. 

İzmit'de maalesef H&M yok. Online alışveriş de yapılamıyor . Çok üzgünüm çoook ...

Bizden şimdilik bu kadar. 

Yorumlara cevap yazamasamda bıkmadan yorum yazan canlarım. Sizi seviyorum. 

Anlattım durumu toparlanacağım inşallah. 

Çook öpüyorum...