Merhabalar....
İlk Ahmet Ümit kitabım. Yine her zaman ki gibi ikiye ayrılıyor okuyucular. Ahmet Ümütü çok seven yada sevmeyen.
Sanırım ilk kitap olarak doğru seçim yaptım ve hoşuma gitti.
Tamam itiraf ediyorum bazı yerlerde sıkılmadım değil ama o kadar olsun. Kimi yerde ise işte gerçekler dediğim yerlerde vardı..
Kar Kokusu
Ahmet Ümit
Everest Yayınları
288 sayfa
5/4
Yarı otobiyografik bir roman. Sovyetler Birliği henüz dağılmamış. Türkiye'de askeri diktatörlüğün en karanlık günleri. Moskova'daki uluslararası okulda eğitim gören Türkiyeli devrimciler. Askeri diktatörlüğün istihbaratçıları onların peşinde. Ve karlar üzerinde bir cinayet. Cinayet sorgusuyla başlayan iç hesaplaşma. Hayatın anlamı nedir? Gerçeği kim temsil ediyor? Sadece Türkiye Komünist Partisi'nin değil, uluslararası devrimci hareketin bir dönemine de farklı bir bakış.
"Mehmet koruluğun sınırındaki dereye geldiğinde, Leonid yine yaklaşmıştı pencereye. Ama Mehmet onu görmedi. Gözleri geçeceği derenin üzerindeki küçük köprüye takılmıştı, yerler buzdan parıldıyordu. Köprüye doğru bir adım atmıştı ki, ayağı kaydı. Düşmekten son anda tahta korkuluğa tutunarak kurtuldu. Doğrulup yeniden yürümeye başlayacaktı ki, arkasında birinin varlığını hissetti. İrkilerek başını çevirmeye çalıştı ama geç kalmıştı; derinden gelen bir ses duydu, aynı anda sırtında şiddetli bir darbe hissetti; hızla öne savruldu ama elleri hâlâ korkuluklarda olduğu için yere düşmedi. Başını çevirip vuranı görmek istedi, başaramadı. Bakışları usulca aşağı, göğsüne kaydı, hiçbir şey göremedi. Ama sırtındaki ağırlık hissedilmeyecek gibi değildi. Birkaç saniye ayakta kaldı, başı dönüyor, kusmak istiyordu. Engellemek istedi, başaramadı, ağzından koyu bir sıvının boşaldığını fark etti. Elleri korkuluktan çözüldü, yüzüstü yere yıkıldı. Düşerken başını köprünün buzlanmış tahta döşemesine çarpmıştı, ama hiç acı duymuyordu. Yalnızca hızla uzaklaşan birinin ayak seslerini işitti."
"Mehmet koruluğun sınırındaki dereye geldiğinde, Leonid yine yaklaşmıştı pencereye. Ama Mehmet onu görmedi. Gözleri geçeceği derenin üzerindeki küçük köprüye takılmıştı, yerler buzdan parıldıyordu. Köprüye doğru bir adım atmıştı ki, ayağı kaydı. Düşmekten son anda tahta korkuluğa tutunarak kurtuldu. Doğrulup yeniden yürümeye başlayacaktı ki, arkasında birinin varlığını hissetti. İrkilerek başını çevirmeye çalıştı ama geç kalmıştı; derinden gelen bir ses duydu, aynı anda sırtında şiddetli bir darbe hissetti; hızla öne savruldu ama elleri hâlâ korkuluklarda olduğu için yere düşmedi. Başını çevirip vuranı görmek istedi, başaramadı. Bakışları usulca aşağı, göğsüne kaydı, hiçbir şey göremedi. Ama sırtındaki ağırlık hissedilmeyecek gibi değildi. Birkaç saniye ayakta kaldı, başı dönüyor, kusmak istiyordu. Engellemek istedi, başaramadı, ağzından koyu bir sıvının boşaldığını fark etti. Elleri korkuluktan çözüldü, yüzüstü yere yıkıldı. Düşerken başını köprünün buzlanmış tahta döşemesine çarpmıştı, ama hiç acı duymuyordu. Yalnızca hızla uzaklaşan birinin ayak seslerini işitti."
En sevdiği yazar Ahmet Ümit olan biriyim. Ahmet Ümit okumaya benim en beğenmediğim kitaplarından biriyle başlamışsınız. Bu kitabı bile beğendiyseniz size Patasana, Beyoğlu Rapsodisi, Sultanı Öldürmek ve Beyoğlu'nun En Güzel Abisi kitaplarını öneririm. Onları seveceğinizi garanti ederim :-)
YanıtlaSilGerçekten mi ? Okuma şenliğinde bazen ne varsa onu okuyoruz. İsim uysun yeter, hal böyle olunca seçme şansı pek yok ama saydığın kitaplar içinde en çok Sultanı Öldürmeyi merak ediyorum. Güzel yorumun için çok teşekkür ederim :)
SilAhmet Ümitle bu sene tanıştım. Kronolojik olarak ilk yazdığı romandan itibaren her ay 3-4 kitabını alarak okumaya başladım. Gerçi çok merak edince arada kalanları atlayıp Beyoğlu'nun En Güzel Abisi'e geçtim, şu an onu okuyorum ama diğerlerini de okumayı düşünüyorum. BEnce kalemi çok sağlam bir yazar. Polisiye seviyorsan diğerlerini de tavsiye ediyorum. Kar Kokusunu ben çok sevmiştim. Anlatım o kadar güçlü ki, film seyrediyor gibi oluyorsun. Sevgilerimle.
YanıtlaSilBende bütün kitaplarını edinmek istiyorum Nurten :)
SilBizden bir şeyler yazdığı için kolayca insanı içine alıyor sanırım :)
Sana keyifli okumalar dilerim :)