Denizli

Burası Denizli değil :)

Denize giderken evden çıkmadan çekmiştim kendimi...

Denizli yolculuğu başlıyor.

Yanımda gördüğünüz delikanlı ki henüz 12 yaşında yeğenim Kerem...

Sabah Denizli'de eniştem bize çorba ısmarladı.

Biz ablamla et suyu içtik.

Adı buymuş ama tadı innaılmaz güzeldi.

Bildiğimiz yayla çorbasına benziyor içinde nohut var.

Ama yanında limon ile servis ediliyor.

Ve tadı muhteşem....

Burası çarşısı.

Bildiğiniz kaoalı çarşı gibi...

Kurutulmuş sebzeler.

Sbah daha çok erken olduğu için tam bir hareketlenme yok...

Burası kapalı pazarı.

 

Hanın içinde 2 katlı bir yer yapmışlar .

Pazarcılar için çok güzel bie yer olmuş...

Bunlar patlıcanlar...

Patlıcanları çekerken bir abi "patlıcanı çekiyorsun onları üreteni de çeksene " dedi.

İşte bu abi o patlıcanları üreten kişi...

Taze leblebi. nasıl kokuyor anlatamam...

Burası zeytinlerimi aldığım tezgah...

Fiyatları görüyorsunuz...

Şehir merkezi.

 

DENİZLİ

Milli Mücadele için teşkilatlanan ilk Şehir.

Müftü Ahmet Hulusi Efendi hitabesini Denizli halkına burada okumuştur.

15 Mayıs 1919

 

Nur içinde yatsınlar hepsi.

İşte bize böyleleri lazım.

Denizli seninle gurur duyuyorum...

Müftünün büstü...

Bu da çeşme ama suyu o kadar lezzetliki anlatamam...

 

Bu da bu ara pek yaygın olan Mini Copper ki kendisi benim aşık olduğum araba.

polis arabası....

Bu da çarşının hemen yanında ki pasaj İnanın ne ararsanız var.

Bildiğiniz Eminönü gibi.

Ben İzmit'de çanta dikimi için manyetik çıt çıt bulamezken buarada hemen buldum...

Burası çok meşhurmuş. Denizliden çıkmadan eniştem bize Dondurmalı helva ısmarladı...

İnanılmaz lezzetli.

 

Yemede yanında yat.

Bunlar kabaklar...

Ablamla ben.

Eh eşim çekti artık bu kadarı ile idare edin işte...