HEDİYELER, DİKLEN ÇANTALAR , DİKİŞ VE BEN

 Biraz geç de olsa öncelikle hayırlı cumalar...

Bu hafta özellikle şu iki gün artık silkelenme zamanı dedim. 

Dikişi çok boşladım. 

Üstelik dikmek istediğim onca şey varken.

Bu arada dün Postacı iki kere kapımı çaldı :)))

Gülmeyin ama gerçek. 

Önce Meltemden mektubum geldi. Sonrada Merveden kitabım.   

Ama kaplumbağam nasıl :)

Meltem bana serisini yollayacak. Ben bunları çok sevdim :))

Kitap da sevgili Merveden. 

Fazla olan kitaplarını sadece kargo bedeli karşılığında bize gönderdi.

Özellikle notu çok anlamlı. 

Pucca yı çok merak ediyordum . Okuyup göreceğiz :)

Evet 2 gün dikiş diktim. 

Üsteki çanta denizci temali çanta.

Yaz geliyor.

Baktım hep dikip sevdiğim insanlara hediye etmişim ama kendime sadece 1 tane dikmişim. 

Olmaz dedim. 

Biraz da kendimi şımartayım ama değil mi :)

Alttaki çantanın benzerini arkadaşım dikmişti. 

Bende neredeyse 5 ay önce almıştım. 

Ama bir türlü dikmek kısmet olmadı.

  

Çarşamba günü havada güneşli oh mis gibi. 

Yayıldım salona.

Hemen yeşil çantanın ki rengi Haki kalıbını çıkarttım. 

Bana göre dikiş dikmenin en oyalıyıcı kısmı kalıp çıkartmak gerisi  en kolayı.

Çantada 2 değişiklik yaptım sadece.

Kumaşı abim getirmişti ve ancak bir düz dar etek çıkacak kadardı. 

Ve ben ondan koca çanta yaptım. 

Önünde 2 cep vardı ben tek cep yaptım ve ekstra olarak eski çantamın uzun askı aparatlarını çıkartıp buna taktım... 

Sayfanın en altına dikişe nasıl başladığım ile ilgili küçük bir yazı yazacağım. 

Şayet vaktiniz varsa ve okursanız sevinirim.

Denizci temalı çantam

Yazın şort ve beyaz bluz ile harika duracak. 

Bu da işte çantam...

Eski çantamdan kestiğim aparatlar...

Benim dikiş maceram...

Aslında ciddi ciddi kendimi bildim bileli dikerim. 

Hatta ben 5-6 yaşlarındayken barbie bebeklerime elbise keser dikermişim.

Bunları annem anlatıyor ben uydurmuyorum :)

Hatta rahmetli babanem bu kız büyüyünce çok büyük terzi olacak dermiş.

Ortaokul dan sonra kendi kendime dikiş dikmeye başladım. 

Kendi kendime kalıp çıkartıp etek , pantolon dikerdim.

Kursa falan gitmedim üstelik dikiş öğrenebileceğim kimse de yoktu.

20 yaşlarında dikiş kursuna gitmek istedim . çünkü bilmediğim şeyler vardı. 

Ve o zaman bu kadar ucuz kumaş bolluğu yok . Ziyan edebileceğim kumaş yoktu yani. 

Üstelik dikiş dikmeyi çok seviyordum. 

Öğleden sonra gezmeye mi gideceğiz. Sabah diker öğlen giyer giderdim.

İlk dönem hocamız emekli olacağı için sağolsun bize hiç bir şey öğretmedi. Hatta sınıfın hemen hemen küçüğü olduğum halde herkesten daha iyi biliyordum. 

Allahtan ikinci dönem çok iyi bir öğretmen geldi. 

Benim yeteneğimi hemen anlamıştı. Herkesin diktiklerini diktirmez di bana ki o zamanlar müfredatın dışında pek bir şey dikilmezdi.

Bana son 1 ayda pratik öğretmeye çalıştı ama bu hiç de kolay değildi. 

Tamamen matematik ile ilgiliydi.

Neyse kurs bitti ve çok şey öğrenmiştim.

Söz konusu dikiş olunca insanları hep teşvik etmekten yanayım. 

Sonuçta kimse bunları doğar doğmaz öğrenmiyor. 

Dikiş bloklarına girdiğim zamanda destekleyici sözler söylemeye ve taktir etmeye çalışırım. 

Kimse profesyonel değil.

Bir de şu var arkadaşlar.
Bazen herhangi bir dikiş blogunda gördüğüm bir şeyi beğenip yapabiliyorum herkes gibi. 

Mutlaka nereden gördüğümü yazıp kaynak belirtirim ama bu demek değil ki ben bilmiyordum. 

Sadece sizin yaptığını taktir ettiğim ve bire bir olmasa da o anda sizin yaptığınıza benzeri yaptığım için adınızı veriyorum. 

Yani ben zaten dikiş dikmesini çok iyi biliyorum.

Dikmediğim bir şey kalmadı gibi. 

Sadece uzun süre dikmeyince paslanıyoruz.

Birde terimler.

Benden öyle dikiş terimleri beklemeyin arkadaşlar. 

Beklerseniz çok beklersiniz.

Bunu da sizinle paylaşmak istedim.